Ook
maandag voelt mama zich nog niet lekker, en belt
haar werk dat ze toch nog een dag thuis blijft. Esmée
is erg bezorgd en doet erg haar best om het mama
naar de zin te maken. Ze wil van alles graag
voor mama doen, en geeft mama zelfs haar
knuffel. Of ik daar dan op wil passen als zij er
niet is.
De hele week doen we dan ook maar lekker rustig
aan. Nog steeds bestaat nl. het gevaar dat het
fout kan gaan en we je zullen verliezen. Dat
willen we toch echt niet.
Je vader is erg onrustig over de uitslag. Van
hem mag het al wel vast donderdag zijn. Maar ook
voor hem geldt..........
Geduld is een schone
zaak.
Eindelijk is het dan donderdagmiddag en mogen we
bellen met het ziekenhuis voor de uitslag. Mama
moet bellen vanaf het werk. Wel even een
spannend moment. Na het gesprek met de
receptioniste van het ziekenhuis, probeert mama
je papa te bellen. Maar zoals gewoonlijk neemt
hij z'n telefoon weer eens niet op. Mama stuurt
dan maar eens een sms. Papa reageert dan wel
heel snel met een belletje. Ook je papa is erg
blij.
Alles is goed. Ze hebben geen afwijkingen
gevonden en ook geen levensbedreigende ziekten.
Ook weten we nu dat je een meisje wordt.....
Heerlijk om te weten. We vertellen nog niemand
iets. Ook Esmée nog niet. De wens van je papa
(en ook de wens van je zusje) zijn daarmee
vervult. Natuurlijk hadden ze het ook niet erg
gevonden als je een jongetje was geworden
hoor!!!!! Maar je vader houdt wel van drie
kibbelende meiden om zich heen.
Een deel van de familie weet nog niet eens dat
we zwanger zijn, en wij weten dat je een meisje
zult worden. Toch wel een raar idee hoor.
Je papa heeft nu in ieder geval wel een beetje
rust gevonden dat er geen ernstige afwijkingen
zijn geconstateerd. En kan nu ook een beetje
happy zijn. Toch is hij niet eerder rustig hoor
dan wanneer jij (met alles erop en eraan)
huilend op mama's buik ligt. Je ziet papa's
hartje is maar klein hoor.
Esmée wordt nu wel heel nieuwsgierig.. Het duurt
voor haar ook wel lang. Ze heeft het idee dat ze
(wanneer je geboren bent) direct met je kan
spelen. Dat zal haar nog wel wat gaan
tegenvallen.
Deze week de eerste zwangerschapskleding
gekocht. Mama's eigen kleding gaat nu wel wat
strak zitten.
Zo langzaam aan kun je wel zien dat je groeit in
mama's buik. Eigenlijk toch wel een heel groot
wonder, dat zoiets zomaar kan groeien en kan
ontstaan uit twee mensen.
|
