Week 10

 

27 januari t/m 02 februari 2008

31 Januari, de dag van de vlokkentest. We brengen Esmée 's morgens naar de BSO en gaan vervolgens naar het UMCG. We zien er allebei toch wel tegenop hoor. Maar we hebben dan wel de zekerheid dat alles goed is. Papa maakt zich toch wel erg veel zorgen of het allemaal wel goed gaat, en of je wel gezond zult zijn.  We moeten bij de receptie de papieren afgeven, en mogen in de wachtkamer gaan wachten. Ik wist niet dat wachten dan zolang kan duren. Na een aantal minuten (wat voor ons uren duurde) worden we binnen geroepen. Gelukkig zien we een bekend gezicht. De arts waar we het gesprek mee hadden na de echo, zal nu de echo doen tijdens de test. De andere arts, een vriendelijke oudere man, zal weefsel weg gaan halen. Ook zijn er nog een verpleegkundige en iemand van het lab aanwezig. Deze persoon zal direkt controleren of het weefsel voldoende is. De kleding mag uit, en mama mag op een bed gaan liggen. De echo wordt opgestart, en de naald waarmee het weefsel wordt weggehaald gaat naar binnen. Dit voelde echt niet leuk. Het zal niet echt pijn gedaan hebben, maar fijn was het allerminst. De echo-arts en de verpleegkundige hadden dan ook erg veel werk om mama rustig te laten ademen. (want mama vergat dat nl. even). Gelukkig was er direct voldoende weefsel om op de kweek te zetten en mocht mama zich gaan wassen en aankleden. Papa mocht bij de arts blijven zitten, en kreeg van hem wat instructies, en een datum om te bellen voor de uitslag. Ook mogen we dan weten (als we dat willen) wat je zult worden.  Thuis direkt lekker op de bank, met een onwerkelijk en niet te beschrijven gevoel. Echt pijn heeft het onderzoek niet gedaan, maar ook voelt het niet echt lekker in mama's buik. Nu maar afwachten tot de uitslag!! Esmée is deze dagen extra lief voor ons. Regelmatig komt ze vragen of alles wel goed is. Het liefst zou ze bij mama thuis gebleven zijn, maar voor haar geldt op dit moment: School en buitenschoolse opvang. Zodat mama even alle rust heeft.