Vannacht heb je geslapen tot kwart voor 6. We geven je maar weer je speen en doen de tummysleep aan. Kijken of het ook vandaag dan maar weer wil werken. Je redt het nu tot half 7. Je mag nog even bij ons liggen knuffelen. Voor ons een mooie tijd om op te staan. Papa en mama kleden zich aan en spoort Esmée aan om ook wakker te worden en op te staan. Als je fles zover klaar is, is mama ook in de kleren. Mama geeft je dan lekker rustig op bed je fles. Papa zorgt beneden voor Esmée.  Dan gaat papa aan het werk, en als jij je fles ook op hebt, gaan we samen naar beneden. Mama heeft dan nog net tijd om even een bakje koffie te drinken. Dan brengen we natuurlijk ook weer samen Esmée naar school. Mama moet om 9.10 uur bij de huisarts zijn, dus hebben we nog net even de tijd om jou aan te kleden en nog een bakkie koffie te drinken. Jij gaat mee in de maxicosi. Het is daar erg druk en we moeten dan ook erg lang wachten. Je ligt lekker te slapen. Tot dat je ergens van schrikt. Je begint dan hard te huilen. Mama geeft je je speen, waarop er in de wachtkamer een hele discussie losbarst over het gebruik van een speen. Vroeger waren er geen spenen en tegenwoordig mogen baby's niet meer huilen want ze krijgen direkt de speen in de mond gedrukt. Mama hoort de discussie lekker aan, en besluit om maar lekker haar mond dicht te houden en niet mee te doen aan de discussie. Jij bent tevreden met je speentje, en dan is het mama prima. Na een poosje is de discussie dan ook voorbij. Dan wordt er gevraagd hoe oud je nu bent. En hoe zwaar je nu bent. Zo is er dan ineens een nieuw gespreksonderwerp. De opvoeding en de groei van hun eigen kinderen. Mama moet zeggen dit was toch een leuker gespreksonderwerp hoor. Zo zitten we nog een aardig poosje te wachten, want we zijn pas om 10.20 uur aan de beurt. Bij de huisarts in de spreekkamer lig je nog steeds rustig te slapen in de maxicosi. De huisarts vraagt hoe het nu met je gaat en of het met de voeding nu beter gaat. Gelukkig kunnen we dat beamen. Daar is hij dan ook erg blij mee. Hij ziet een aantal aardige gelijkenissen met je papa. Ook vraagt hij natuurlijk even naar Esmée en hoe zij gereageerd heeft op jouw geboorte. Als mama dan vertelt dat ze heel erg blij en happy met je is, en alles wel voor je wil doen, concludeert hij dat ze dus geen spatje last heeft van jaloezie. Nu gelukkig is daar helemaal geen sprake van. Sterker nog, ze wil je juist overal bij betrekken. Soms vergeet ze wel eens dat je nog te klein bent om al aan van alles mee te doen. Dan is er van de afspraak maar weinig tijd meer over voor mama's gezondheid. De bloeddruk is met 152/86 nog steeds te hoog. Het is nu geen hypertensie meer. De huisarts verwacht dat de komende weken nog wel verder zal dalen, dus schrijft geen medicijnen voor. Mama moet met 4 weken terugkomen. We wachten dan dus maar af of de bloeddruk verder spontaan weer wil zakken. Zou wel fijn zijn.
Als we weer thuis zijn, is het ook al weer tijd voor je fles, en direkt daarna kunnen we Esmée dan ook weer gaan halen. Zo is het dan toch even vliegen om alles weer op tijd voor elkaar te krijgen. Alsof je het in de gaten hebt, kun je dit keer redelijk snel met je fles. Daardoor hebben we tijd, om de voeding even rustig te laten zakken voordat we weggaan. Tussen de middag dan maar rustig aan doen. Jij gaat even in je wieg, en wij gaan lekker eten. Dan mag je weer heerlijk bij ons komen zitten. Dat vindt je toch het allerfijnste. We brengen Esmée dan weer naar school, en dan is het tijd voor jou om toch echt nog even te gaan slapen. Ook nu heb je daar nog geen zin in. Mama zet je wat schuin tegen de rand van de wieg aan, met een deken in je rug, zodat mama de dekens even goed kan leggen. Je probeert dan met een rechte rug te gaan zitten. Tuurlijk wil dit nog niet lukken, maar je geeft niet op. Het lukt je een klein beetje. Met gebalde vuistjes, kom je een eindje los van de rand van je wieg. Dan legt mama je neer. Ook nu duurt het maar eventjes, of je ligt gedraaid in je bed (en wel op je zij, terwijl je op je rug lag) Mama legt je nog een keer goed, maar je blijft aan het rommelen. Dan laat mama je ook maar lekker je gang gaan. Het is genieten om te zien zo druk als je bent. Dan ga je weer mee Esmée van school halen. Je fles heb je al gehad voordat we esmee gaan halen, zodat mama bijtijds eten kan koken. We krijgen nl. visite dus dan moeten we wel een beetje bijtijds zijn. Mama heeft het eten in de oven staan, als papa belt dat ze storing hebben op het werk en hij later komt. Papa's collega's zouden komen, dus is het nu even de vraag of ze wel komen. Esmée en mama gaan dan maar vast eten. We hebben het eten net op als papa thuiskomt. Hij kan dan zo aanschuiven. Als papa ook klaar is met eten, ruimen we af, en zetten vast koffie. De koffie staat dan ook mooi klaar als de visite komt. Je krijgt nieuwe kleertjes. Een spijkerbroekje met shirtje en vestje. Heel erg leuk. Een wat groter maatje, zodat je over een tijdje ook nog wat nieuws hebt. Je hebt nu ondertussen toch echt maat 62 aan hoor. Heel af en toe als een maatje 56 ruim valt, wil het nog passen. Je bent een stevige meid. (Maar niet te dik hoor!!) Ook Esmée krijgt een kadootje, ze krijgt een stickerboek met duizend dieren en verschillende stickers. Natuurlijk begint ze direkt te plakken. Bij de koffie hebben we een beschuit met muisjes. Esmée is dan ook erg blij dat er visite is, want nu mag ze eindelijk weer een lekker beschuitje(met muisjes). Na 3 weken alleen maar beschuit willen, hebben we haar toch maar gezegd dat het weer brood met beleg werd. Als papa's collega's er zijn, lig je lekker bij mama uit te rusten van een fles. Zo zit je nog een poosje en slaap je alweer vrij snel. Na een poos ga je in de wieg. Daar heb je weer van alles te pruttelen, en ben je toch weer wakker. Aan het eind van de avond, als de visite weer weg is krijg je nog een fles, en ga je heerlijk in je bed slapen. Je bent dan ook al snel in droomland.