Vandaag is het een maand geleden dat je geboren bent. Wat gaat die tijd toch snel. En wat heb je al veel geleerd in dat maandje tijd. Vannacht was je om 4 uur wakker. We hadden de tummysleep vannacht bij je neergezet, maar deze heeft dus niet gewerkt. Straks maar eens even proberen of de sensor anders afgesteld moet worden. Bij veel baby's schijnt dit een groot succes te zijn. Bij jouw dus nog niet. We halen je maar uit je bed, en je mag dan een poosje bij mama slapen. Zelfs dan ben je nog erg onrustig. Laat in de morgen vallen we dan in slaap. Het is dan ook al laat als we wakker worden. Je papa zal te laat op z'n werk zijn. En mama moet om 9.10 met jou bij de huisarts zijn. Veel tijd hebben we dus niet. Papa brengt dan maar snel Esmée naar school, zodat mama jou rustig de fles kan geven en we dan naar de huisarts kunnen. We zijn mooi op tijd bij de huisarts. We zitten nog maar net in de wachtkamer of we zijn ook al aan de beurt. Dr. Blok denkt dat we er goed aan doen om de pepti voeding te gebruiken. Kijken of het dan met jou beter gaat. Vandaag krijg je 2/3 pepti en 1/3 hypo-allergeen. De vlekjes zijn na de nacht weer zo goed als weg en na de voeding komen ze toch weer terug. Ook luistert de huisarts nog even naar je hartje en je longetjes. Alles is goed. Ook laat ik de 2 teentjes aan je rechtervoet zien, die zijn voor een deel aan elkaar gegroeid. Volgens de huisarts is dit vaak een erfelijke belasting en kan het geen kwaad. Je kan er gewoon om leren lopen, en ook voor je evenwicht maakt het niet uit. Zijn advies is, om er niets aan te doen wanneer jij er geen last van krijgt. Met de voeding moeten we rustig verder gaan, en kijken of dit beter gaat. Bij de provocatietest over 4 weken moeten we weer terug gaan naar je oude voeding, beginnend met 10cc. Wanneer jij hier reactie op geeft is het raadzaam om ook vrijwel direct te stoppen. Om te voorkomen dat we weer helemaal overnieuw kunnen beginnen. Als door middel van die test is bewezen dat jij niet tegen gewone voeding kunt, wordt er een machtiging gemaakt. Een deel van de kosten zullen we dan vergoed krijgen. Je was bij de huisarts lekker wakker en liet het onderzoek rustig toe. De huisarts vond dat je er tevreden uitzag. Bovendien kijk je open en helder de wereld in. Zo zijn we een dik half uur later weer thuis. Je begint dan al te jengelen om je 2e fles. Eerst doen we maar eens een schone luier want die heb je bij de huisarts lekker vies gemaakt. Mama's collega belt, ze willen graag langskomen om jou te bewonderen. Jij ligt te huilen in je wiegje. Het is niet echt huilen, het is meer jengelen. Dan komen de buren, en geeft mama je ondertussen de fles. Samen zitten we even gezellig te kletsen. Nu kunnen ze ook je mooie blauwe kijkers bekijken. De vorige keer sliep je. Ook nu kijk je nog even vrolijk om je heen. Slapen heb je totaal geen zin in. Zo ben je eigenlijk de hele morgen al wakker. Als we je grote zus en haar vriendinnetje gaan halen, slaap je in de auto. Thuis gekomen, ben je ook al weer wakker. Je bent dan weer huilerig (krijserig) en je hebt nergens zin in. Als we zitten te eten, zet ik jou maar even in je kinderstoel. Zo hoor je er dan ook bij. Voor even vind je dit goed, maar al snel ben je dat beu. Als wij klaar zijn met eten en de kids lekker buiten spelen, krijg jij je fles. Weer binnen 3 uur na de vorige voeding. Je drinkt nu je fles niet helemaal leeg. Tijdens het drinken val je in slaap. Zodra ik je boven in je bedje leg, ben je weer wakker en schreeuw je alles weer bijelkaar. De sensor van de tummysleep heb ik wat gevoeliger afgesteld. Nu gaat ie wel aan als je huilt. Na bijna een uur lig je nog te huilen (krijsen). Je bent dan aardig over de rooie. De tummysleep zet ook nu geen zoden aan de dijk. Tenminste jij laat je er niet door geruststellen. Na een uur haalt mama je maar uit bed, en legt je beneden in de wieg op de buik neer. Het duurt nog geen 5 minuten of je bent vertrokken. Mama kijkt intussen nog even bij de twee meiden buiten. Als mama na een paar minuutjes binnenkomt slaap je nog net zo lekker. Zo slaap je een paar uurtjes lekker door. Ondertussen is papa thuisgekomen en hebben we gegeten. Dan is het al lang tijd voor jouw fles, maar je slaapt nog steeds lekker. Voor vandaag zijn dit ook de eerste uurtjes die je hebt geslapen. Een groot deel van je fles drink je leeg, maar dan slaap je ook al weer.
We gaan met z'n allen naar het zwembad, want je grote zus moet diploma rugcrawl zwemmen. Dit willen we natuurlijk ook even zien. In het zwembad geeft papa jou het restje van je fles nog, en mama gaat binnen kijken hoe of Esmée haar best doet. Na de les heeft ze dan haar diploma gehaald met op alles een goed. Toch wel netjes hoor. Jij ligt lekker bij papa te slapen. Ook papa slaapt bijna. De badjuf van Esmée wil natuurlijk ook even kijken. En de mama van Esmée d'r zwemvriendinnetje wil je ook even bewonderen. Zij geeft aan dat je zowel iets van mama als van papa hebt. Daarmee is ze een van de eersten. De meeste mensen vinden je heel erg op je papa lijken. Daar is mama het ook wel mee eens hoor. De babyfoto van je papa lijkt sprekend op een foto van jou.
Als papa lekker met jou ligt te dommelen, roept een andere badjuf..... "Zie daar nou een papa met zo'n kleintje" Ja zwemmen moet je vroeg leren. We horen dat er op dit moment al 170 kinderen op de wachtlijst staan voor A. Dit zou dus betekenen dat we je al vroeg moeten opgeven voor les.
Eenmaal weer thuis, leggen we je in je wieg. Je hebt ook nu weinig zin om te slapen. Je hebt het erg druk. Je spuugt je speen uit, en stopt hem zolang hij binnen bereik is, ook zelf weer terug. Je bent net zo lang bezig tot ie weer in je mond is. Een paar minuten later lig je dan ook helemaal scheef in je bed. Je ligt zo ongeveer een 45 graden gedraaid. Je bent wat huilerig en boos omdat je niet in de wieg wilt. Je wilt graag alles zien en bij ons zijn. Kennelijk ook een beetje je karakter. Je geeft niet zomaar op. En als iets niet wil, wordt je boos. Je begint ook steeds meer te brabbelen. Je ontdekt je stemmetje. Zo is het wel genieten hoor. De voeding is tot op dit moment aardig binnen gebleven. Af en toe komt er een mondjevol terug, maar dat mag. Tot aan je fles mag je blijven liggen beneden, dan ga jij ook in je eigen bedje. De fles gaat voor een deel naar binnen. Een klein beetje laat je staan. Dan ga jij lekker op je bedje, althans dat was onze bedoeling, maar jij denkt daar anders over. Eenmaal in je bed, heb je geen zin om te gaan slapen, en krijst de heleboel bij elkaar. De tummysleep staat bij je, maar die heeft ook nu geen effect op je. We besluiten om het 5 minuten aan te zien, alvorens we gaan kijken. Later beslissen we dat we niet gaan kijken. Het is nog niet zo heel erg laat, mocht Esmée wakker worden, dan heeft ze in ieder geval de hele nacht nog. Het kost ons wel wat moeite om niet te gaan kijken, maar uiteindelijk zijn wij de sterkste. Na een dik half uur geef je zelf op en valt toch in slaap. Esmée slaapt nog, dus dat valt dan ook weer mee. Papa vertelt dan, dat hij heeft gehoord, dat kinderen tot een jaar of 12 niet wakker worden van huilende baby's (als ze tenminste eenmaal slapen). Dat verklaard dan waarschijnlijk ook waarom ze eigenlijk nooit wakker van je wordt.
Te vroeg voor de laatste voeding ben je alweer wakker. Je bent nog een uur te vroeg. We proberen toch nog maar even te wachten met de fles. Uiteindelijk redden we dat met veel lopen en knuffelen.
Na je laatste fles ga je je bedje weer in. We stellen de tummysleep nog een keer weer af, om te zien of het dan wil werken. We horen jou nog wat brabbelen en pruttelen en vervolgens slaap je in. Voor ons ook de hoogste tijd. Wij zijn ondertussen ook wel erg moe, na veel gebroken nachten.
Slaap maar weer lekker.