|
Vannacht heb je lekker geslapen op de slaapzaal samen met je buurmeisje Roos. Hierdoor konden mama en Roos haar mama lekker slapen en even bijtanken na een gebroken en zware nacht. 's Morgens rond de klok van zeven komt zuster Susan jullie weer terug brengen. Volgens Susan waren jullie op kamp geweest en hadden het erg gezellig gehad. Jullie waren erg lief geweest en hebben je goed gedragen. Slapen en eten waren goed gegaan. Bij het wegen (welja dat doen we ook op kamp) ben je zelfs al gegroeid tot 3692 gram. Erg knap voor zo'n eerste dag.
Eenmaal bij ons weer op de kamer krijgen jullie je voeding. Je fles met 30cc voeding is snel leeg. Nadat jij je voeding op hebt, doen we nog even lekker samen knuffelen. Om 8.00 uur krijgt mama ontbijt. Weer erg luxe hoor... Mama mag aan het buffet uitzoeken waar ze zin in heeft. Met een aantal broodjes, een beschuitje, een eitje en een bakje yoghurt, beginnen we de dag weer goed. Het wordt haar dan ook nog voor de neus neergezet. De verpleegkundige legt jou lekker in je bedje zodat mama lekker kan eten.
Mama is erg blij dat het infuus nu verwijderd is, daardoor kan ze makkelijker zelf naar het toilet lopen. Mama voelt zich zo een hele piet hoor....!!!!!
We gaan na de toiletronde toch maar weer terug in bed. Mama kan jou nu zelf uit je bedje tillen. Een erg fijn gevoel. Steeds meer komt het besef wat voor wonder je bent, en wat er de laatste dagen allemaal is gebeurd. Het ging ook allemaal zo ontzettend snel. Het wachten is nu op bezoek van de kinderarts en de laatste controle van mama of we naar huis mogen. De kinderarts komt als eerste en komt met de blijde mededeling dat je het erg goed doet. Je bent zelfs al gegroeid en je hartje klopt ook netjes. De medicijnen die mama heeft gehad hebben dus geen nadelige gevolgen gehad voor jou.
Gelukkig maar!!!!
Jij mag in ieder geval naar huis. Nu de controle van mama nog. Een poosje later komt ook de verpleegkundige voor mama's controle. De temperatuur is netjes, en de bloeddruk terug naar 130/80. Dan mag ook mama naar huis. Papa is onderweg en we kunnen hem het goede nieuws vertellen.
Papa brengt natuurlijk eerst je zus naar school. Op school heeft papa al eerst een half uur nodig omdat iedereen papa en Esmée natuurlijk willen feliciteren. (Welja wij wachten wel even hoor...... We hebben alle tijd). Iedereen is blij voor ons en wil graag weten hoe het met mama en met jou is. Je grote zus is apetrots. In de klas mag ze trakteren op beschuit met muisjes. Voor de meesten een welkome traktatie. Al lust niet iedereen de muisjes hoor. Papa smeert samen met juf Ineke de beschuiten en komt daarna bij ons. Als papa in het ziekenhuis komt, heeft mama net een kop koffie en lig jij lekker te slapen. Papa is erg blij met het goede nieuws dat we naar huis mogen. Eindelijk alles weer compleet thuis. Papa kan dan ook haast niet wachten dat het moment daar is. Maar ja, hij moet toch nog wel even geduld hebben. De ontslagpapieren moeten nog voor elkaar gemaakt worden en mama moet zich nog douchen en aankleden. Papa doet jou alvast schone kleertjes aan en geeft je nog een schone luier. Als dank daarvoor poep je papa bijna over de handen toen hij je temperatuur wilde meten. Je krijgt dan nog een flesje zodat je onderweg niet hoeft te eten. Mama gaat zich even lekker douchen en aankleden. Als mama klaar is met douchen, sta jij al klaar voor je eerste wandeling buiten en je eerste tochtje in de auto. Onderweg de wijde wereld in. Ook je buurmeisje mag naar huis. Maar voordat we naar buiten gaan, moeten we eerst aangifte doen bij de burgerlijke stand. (1 dag illegaal is voldoende hoor) Papa haalt een rolstoel om ons te vervoeren. Mama in de stoel, en jij in de maxicosi op schoot. Zo gaan we met z'n drietjes onderweg. Op weg naar het belangrijkste van deze dag.
Samen doen we aangifte van je geboorte bij de ambtenaar van de burgerlijke stand. Makkelijk dat er een beambte in het ziekenhuis zit. Bij de aangifte van Esmée kon mama niet mee, maar dit was een unieke kans. Zo kon mama natuurlijk ook nog een foto maken. Je kreeg van de ambtenaar een mooie geboorte-akte. De aangifte gaat nu naar de gemeente Slochteren. Het duurt ongeveer een week voordat ook daar de gegevens verwerkt zijn. Dan zul je ook je uittreksel GBA en je BSN-nummer krijgen.
Na de aangifte haalt papa de auto en parkeert deze voor de hoofdingang. We kunnen nu met recht zeggen: "We hebben onze wagen volgeladen"
Esmée is blij verrast als we thuis komen. Het is net in Esmée haar middagpauze. Ze heeft dan ook weinig zin meer om naar school te gaan. Het liefst knuffelt ze met jou. Oma brengt Esmée naar school en komt dan nog even terug om een kop koffie te drinken. Ondertussen belt papa Het Groene Kruis om je geboorte te melden, en dat we thuis zijn. Zij beloven dat ze iemand gaan bellen, en die zal dan ook vanmiddag nog beginnen.
Papa bedenkt zich dat je wieg nog niet in de kamer staat, en begint dan de kamer maar te verbouwen. Op het moment dat alles overhoop is, komt de kraamverzorgster. Zij neemt wat gegevens van mama over in het kraamboek, waarna mama haar je kamertje laat zien en vertelt waar de belangrijkste dingen liggen. Papa is dan nog steeds aan het sleutelen met het wiegje en met het opruimen van de spullen. Korte tijd later staat je wiegje kant en klaar in de kamer. We leggen jou er in. Eerst protesteer je een beetje en vind je het maar niets. Even later is het goedgekeurd en lig je als een prinsesje in je nieuwe bedje. Dan is het ook alweer tijd dat je grote zus gehaald moet worden. Dat doet papa dan ook nog maar even. Esmée komt thuis en is wat verlegen, nu de kraamverzorgster (Ellen) er is. Dit is maar van korte duur, want al snel begint ze heerlijk te vertellen. Over school, en alle felicitaties. Natuurlijk moet ook jij een kus en knuffel hebben. Ze komt niet verder als je wiegje. Aan het eind van de middag komen opa en oma Menkema nog even. Ze komen een kadootje brengen. Een kraampakket voor jou en natuurlijk ook één voor Esmée. Ook krijg je van opa en oma een armbandje met je naam en geboortedatum. Deze kreeg Esmée ook na de geboorte.
Met het avondeten zijn we voor het eerst met z'n vieren. Het is even zoeken hoe we alles moeten organiseren. Jij ligt in je wieg en wij zitten aan tafel te eten. Esmée zit bij elke geluidje van jou omgekeerd op de stoel, en heeft weinig zin in eten. We proberen haar dan uit te leggen dat het allemaal voor ons ook even wennen is, en dat we samen even moeten zoeken om alle schakeltjes weer passend te maken. Wat allemaal gestructureerd liep, moet nu hergeprogrammeerd worden. Voor ons allemaal even lastig, wat dan ook tot de eerste tranen leid. Hier goed samen over praten blijkt ons dan ook allemaal op te luchten. We beloven elkaar om er samen ons best voor te doen. En zowaar kunnen we dan ook nog wat leuks samen doen. Door al het georganiseer ligt ook Esmée niet vroeg op bed, en krijg jij je fles iets te laat. Ach ja en zo knoei je de eerste dag maar wat aan. Erg onwennig, moe en nog vol van emoties en adrenaline. Als jij ook ligt te slapen ruimen we nog wat dingetjes op en gaan dan op de bank wat voor de tv hangen. Je laatste voeding krijg je op bed. En als die op is, gaan wij ook proberen te slapen. Wel te rusten.
|
