Afgelopen nacht heb je geslapen tot 5 uur. Zo te zien is dit nu een beetje jouw vaste tijd om wakker te worden. We wachten nog even met je fles (anders krijg je te veel voeding, en je zit al boven de max). Om te voorkomen dat ook Esmée wakker wordt, leggen we je met een warme kruik in de bak van de kinderwagen, bij ons op de kamer. Voor eventjes doe je je oogjes nog lekker dicht, maar na een tijdje vind je dat ook niet leuk meer. Mama pakt je dan uit de kinderwagen, en vervolgens slaap je bij mama nog lekker tot een uurtje of half 8. Je krijgt pas om 8 uur je fles. Papa brengt Esmée naar school, en mama moet nog even doorwerken om op tijd bij de huisarts te zijn. We hebben een afspraak om 10 voor 9, maar dat halen we niet helemaal. Het is iets later als we bij de huisarts zijn. De assistente zal de bloeddruk van mama even meten, die nog steeds te hoog is. Natuurlijk wil ze eerst jouw bewonderen. Ze vind dat je erg helder en lekker wakker uit je blauwe kijkertjes kijkt. Ook je rossige haar vindt ze vertederend. Ook nu is mama's bloeddruk te hoog (156/93). De volgende afspraak wordt dan ook bij de arts zelf gemaakt. Helemaal happy voelt mama zich nog steeds niet. Nog wat druk op het hoofd en soms afwezig. Daarnaast zien we nog wel eens sterretjes. Mama dacht dat dit van moeheid kwam, maar het blijkt dus een gevolg te zijn van een hoge bloeddruk. Nog rustiger aan doen, is geen optie. Als mama met jou thuis is, en Esmée naar school, zit mama eigenlijk alleen maar stil op de bank. En af en toe knappen we dan ook nog eens een uiltje. Als we thuis komen van de huisarts, ben je wakker en speel je een poosje op het speelkleed. Je ligt stil te kijken, en mama rammelt wat met de belletjes. Je oogjes zoeken waar het geluid vandaan komt. Maar je vindt het geluid toch. Later val je in slaap, en legt mama je lekker in je wiegje.
Esmée is vanmorgen naar de heemtuin met school, en blijft tussen de middag op de broodschool.
Dit is maar goed ook, want jij meld je pas om kwart voor 12 voor een fles, en dus waren we dan te laat geweest om Esmée te halen.
Na je fles val jij weer in slaap, en zit mama lekker op de bank te internetten. Mama is eens aan het zoeken naar hoge bloeddruk. Sites genoeg te vinden. Als mama nu de gegevens op een rijtje zet rondom de bevalling, snapt mama nu een deel van de twijfel bij de verloskundige en verpleegkundige in het ziekenhuis. Mama had het idee dat er twijfel was over wel of geen pre-eclampsie. Dit blijkt dus twijfel geweest te zijn over de ernst vasn de verhoogde waardes in het bloed. Kunnen we inleiden uitstellen, of moeten we direct ingrijpen. De conditie van jou was nog goed, maar hoe snel veranderd dat. Verhoogde bloeddruk, eiwit en verhoogde bloedwaardes noemt men dus geen pre-eclampsie meer maar is HELLPsyndroom geworden. Het betekend nl een verminderde leverfunctie, en te weinig aanmaak van bloedplaatjes. Deze waardes in mama's bloed waren nl. verhoogd, maar niet alarmerend. Vaak is de bloeddruk korte tijd na de bevalling weer normaal. In een enkel geval blijft deze te hoog. En zo'n enkel geval is je mama nu. We gaan er niet bij zitten en proberen er toch maar iets van te maken. Zoals Esmée dan altijd zegt: "Geef nooit op."
De pauzes tussen de flessen zijn op dit moment 4 uur. Je eigen ritme is nog geen patroon echt in te vinden. De voedingsklok ken je ondertussen wel aardig. Al wijk je daar vandaag wel van af. Je zit nog steeds helemaal onder de rode vlekjes met witte puntjes. Ook in je nek beginnen nu rode vlekjes te ontstaan. Maar koorts heb je niet. Dus toch de 5e ziekte. Je bent wel weer wat beter in je hum als afgelopen weekend. 's Middags slaap je ook weer een poosje, al ben je ook snel weer wakker. Je kijkt alleen maar om je heen. Je ligt heerlijk rustig de omgeving in je op te nemen. Af en toe is er een glimlach om je mond. Om half 4 gaan we Esmée van school halen. Die heeft alleen maar oog voor jou, en vertelt tussendoor nog even hoe het bij de heemtuin was. Zo te horen heeft zij zich ook wel vermaakt. Als we weer thuis zijn, ga jij lekker in de wieg liggen slapen, en gaat mama met Esmée een puzzel in het puzzelboekje maken. Jij hebt dan niet veel zin meer in slapen en ligt eigenlijk alleen maar wat te huilen. Nu direct alweer een fles heeft ook geen nut. Je zult toch nog even moeten wachten. Als je bij mama op de arm, ons helpt de puzzel te maken ben je nog wel weer een poosje in je nopjes. Ook de kast naast de bank vind je erg interessant. Hierin staat een zilveren olifantje met bijtring van Esmée. Jij wil er graag naar kijken en doet dan ook alle moeite om naar boven te klimmen. Als mama je dan omhoog tilt, wil je met je benen op mama's buik gaan staan. Je strekt je hele beentjes, toch met aardig wat kracht. Het is nu al duidelijk dat je heel goed weet wat je wilt, en dat ook probeerd te bereiken. Wanneer het even niet wil, wordt je boos en zet je het op een krijsen. Als mama je weer een beetje helpt, ben je weer tevreden.
Maar met die kunstjes van jou, is de puzzel van je zus nog niet opgelost. Dat doen we dan samen ook nog. De laatste woordjes mag ze zelf doen. Jij gaat in je wieg en mama gaat eten koken. Papa is laat, want die heeft een storing, dus zitten we met z'n tweetjes aan tafel. Als wij het eten op hebben krijg jij nog een fles, en doen we met Esmée nog een spelletje op de computer. Ondertussen is papa dan ook thuis en gaan jullie op bed. Jij krijgt kort na elven nog een fles, en dan gaan wij ook slapen. Deze fles dan maar iets meer, want je hebt vandaag wat te weinig voeding gehad. Maar voor 1 dagje maakt dat niet uit hoor. Welterusten dan maar en tot morgen.