Alweer
week 36. Het is nu toch wel afzien hoor met het
warme benauwde weer. Je papa heeft zondagmorgen
het gordijntje bij de dakkapel nog even
opgehangen. Je kamertje is nu echt helemaal af
hoor. Het staat lekker op je te wachten.
Zondagmiddag hebben we lekker gezwommen. Het
water van het zwembad was wat frisjes, maar je
protesteerde er niet tegen.
Verder ben je nog steeds lekker druk aanwezig.
Je voetjes kunnen we af en toe vast pakken.
Esmée mag erg graag met je knuffelen, en vind
het soms moeilijk om het verschil te vinden
tussen knuffelen en fijn te knijpen. Maar daar
is ze natuurlijk ook nog jong voor. Je grote zus
wordt nu toch wel ongeduldig hoor....
Maandagmiddag een klein zwembadje gekocht voor
Esmée zodat ze bij opa en oma in de tuin even
lekker kan spelen. Mama kan dan een beetje in de
schaduw zitten. Tuurlijk moeten er ook wat
speeltjes bij. Met een strandbal, een emmer en
een paar waterballonnen is Esmée wel een poosje
zoet. Zo te voelen, merk je dat mama het warm
heeft, je bent zo lekker rustig. Toch 's avonds ook nog maar weer
knutselen met het geboortekaartje. Nog een paar
nieuwe foto's gemaakt en een proefdruk
aangevraagd bij de drukker. We zijn benieuwd hoe
het totaalresultaat eruit gaat zien. Je grote
zus heeft van het kaartje nog niets gezien. Ze
weet nu dat ze een zusje krijgt, en voor dit
moment is dat even voldoende.
Dinsdag is het nog
benauwder, maar aan het eind van de middag
krijgen we een fikse bui regen, waardoor de
temperatuur wat aangenamer wordt. Al kunnen
helaas, door de regen de ramen niet echt open. 's Avonds
heeft je papa, mama haar benen eens stevig
gemasseerd. Deze waren door de warmte toch wel
wat dik, en ook de spieren deden pijn. Mama moet
eerlijk toegeven dat het warme weer toch wel
behoorlijk vermoeiend is hoor. Ook Esmée is erg
moe, al kan ze de slaap niet echt vatten. Ze
ligt dan ook nog lange tijd wakker in bed. Zodra
mama rustig gaat liggen, wordt jij weer actief.
Papa vind dat niet zo erg hoor!!! Kan ie even
gezellig met je spelen. Je ziet je papa nu ook
genieten. Je kunt merken dat hij steeds meer
vertrouwen in de hele zwangerschap krijgt.
Woensdag is het nog warm, maar wel wat
aangenamer. Het geboortekaartje is binnen
(althans de proefdruk). Het ziet er mooi uit en
is naar onze zin geworden. De adressen maar
toevoegen, dan hoeven we op de definitieve
uitvoering alleen maar een datum meer te
wijzigen. Toch wel een geruststellend idee, dat
dat nu voor elkaar is.
Vrijdagmiddag moest papa iemand helpen met de
computer, en ondertussen zijn mama en Esmée
heerlijk in Appingedam de braderie over geweest.
Tuuuuuurlijk hebben we ook weer wat gekocht. We
kunnen het niet laten hoor. Esmée begint de
leukste kleertjes voor je uit te zoeken. Ook een
bikini-broekje in maatje 56. Erg schattig. Voor
haarzelf nemen we dan ook maar wat mee. Esmée
zoekt voor zichzelf een legging en een shirt
uit. Natuurlijk kan papa snel, en moet aardig
z'n best doen om ons te vinden. We vertellen
papa waar we zijn. Esmée en mama besluiten om
papa dan maar tegemoet te lopen. Wat wij niet
weten, is dat papa een weggetje tussendoor neemt
en vervolgens staat waar wij waren. Wij zijn op
dat moment natuurlijk in de straat die parallel
loopt. Papa wacht dan maar op ons.
De puzzel voor je kamertje is af. Nu nog een
passepartout uitzoeken en de puzzel vastlijmen.
We hebben even bij de Hornbach gekeken. Daar
hebben we besloten, dat we de lijst gaan ruilen
voor een grotere en de puzzel eerst gaan
opplakken, voordat we de passepartout gaan
uitzoeken. We hebben dan een mooi totaalbeeld. Dan kan hij heerlijk op je kamertje gehangen
worden. Wat heb je toch straks veel te bekijken
in je nieuwe kamertje. Je grote zus vindt je
kamer geweldig hoor. Ze mag er graag even
rondkijken en alles bewonderen. Van jaloezie is
totaal geen sprake. Eigenlijk heb je een
geweldige zus, die staat te popelen om met je te
kunnen knuffelen en te kunnen delen. Na de
Hornbach zijn we nog even naar het Stadspark
gegaan. Esmée kan daar heerlijk spelen, en vindt
dat altijd geweldig. Wij kunnen rustig op een
bankje zitten en heerlijk toekijken. Helaas
verpest de regen de speelpret. Eerst een paar
spettertjes en later een beste bui. We beslissen
dan maar om naar huis te gaan.

|